Mysuperheromoms,
Σήμερα με αφορμή κάτι που βίωσα μέσα στο σχολείο πριν από λίγες μέρες αποφάσισα να σας γράψω για τον χωρισμό και το διαζύγιο. Λοιπόν, για να μην πολυλογώ θα μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου. Μέσα στην τάξη η δασκάλα στην ώρα της γλώσσας έβαλε στα παιδιά να γράψουν μια έκθεση με «Αγάπη είναι...». Μόλις άκουσα το θέμα σκέφτηκα από μέσα μου πόσο δύσκολο είναι να ορίσεις την αγάπη. Τι να γράψεις για αυτό το θέμα! Τόσα πολλά και τίποτα! Λυπήθηκα λοιπόν τα παιδάκια. Σκέφτηκα τι θα γράψουν τώρα στην έκθεση τους. Έπειτα όμως από λίγο πάνω στην συζήτηση που είχαν τα παιδιά με την δασκάλα τους για την αγάπη άκουσα κάτι που πραγματικά με εξέπληξε. Λοιπόν η αγάπη είναι ένα συναίσθημα. Τι μας προκαλεί αυτό το συναίσθημα; Και η απάντηση από ένα ποσοστό 40% των παιδιών ήταν λύπη! Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτήν την απάντηση από παιδιά πέμπτης δημοτικού! Λύπη; Αναρωτήθηκα μέσα μου; Πώς είναι δυνατόν να μπορούν τα παιδιά αυτής της ηλικίας να συνδέσουν την αγάπη με την λύπη; Πραγματικά, θα μου ήταν πολύ εύκολο να κατανοήσω αυτήν την απάντηση από έναν ενήλικα ο οποίος έχει αγαπήσει, έχει απογοητευτεί, έχει φάει τα μούτρα του και έχει βιώσει το συναίσθημα της λύπης! Αλλά από παιδιά 11 χρονών;
Την απάντηση την έδωσαν τα ίδια τα παιδιά λίγο αργότερα. «Μα ναι κυρία, λύπη. Όταν είσαι παντρεμένος αγαπάς τον άλλον αλλά μετά χωρίζεις και τότε στενοχωριέσαι.» . Η απάντηση τόσο αληθινή αλλά και τόσο σκληρή ειδικά όταν την ακούς από το στόμα ενός παιδιού. Πόσο βίαιο είναι για ένα παιδί να βιώνει την αγάπη και την λύπη ως ένα ενιαίο συναίσθημα από τόσο μικρή ηλικία και πόσο ‘’καταδικαστικό’’ μπορεί να είναι αυτό για τις μελλοντικές σχέσεις του παιδιού!
Πριν από 3 χρόνια το ποσοστό των διαζυγίων στην Ελλάδα έφτανε το 23% ενώ σήμερα ξεπερνάει το 37%. Μάλιστα υποστηρίζεται ότι στα επόμενα χρόνια το ποσοστό των διαζυγίων θα ξεπερνάει το 50% φτάνοντας τα ποσοστά του εξωτερικού. Εδώ θα εκθέσω την προσωπική μου άποψη. Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι ευτυχισμένος. Και ο γονιός είναι άνθρωπος και δικαιούται να είναι ευτυχισμένος. Πολλές φορές οι ανάγκες μας καθώς μεγαλώνουμε αλλάζουν και μπορεί να μην είμαστε ευτυχισμένοι με τον άνθρωπο που παντρευτήκαμε και άλλοτε πιστεύαμε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν το άλλο μας μισό. Όμως τι επίπτωση έχει το διαζύγιο στα παιδιά;
Για να απαντήσουμε αυτήν την ερώτηση θα πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο που 2 γονείς χωρίζουν. Το κακό είναι ότι συνήθως ένας από τους 2 δεν θέλει να χωρίσει με αποτέλεσμα το διαζύγιο να ακολουθείται από καυγάδες, φωνές και πολλές άλλες αρνητικές εμπειρίες που βιώνει το παιδί. Αυτό λοιπόν είναι ένα κακό διαζύγιο που ναι θα έχει επίπτωση στο παιδί! Το παιδί θα βιώσει ανασφάλεια, μπορεί να κατηγορήσει τον εαυτό του και πιθανόν να σκεφτεί ότι η αγάπη φέρνει λύπη και στενοχώρια.
Παρόλα αυτά το διαζύγιο δεν είναι μονόδρομος. Εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς το πόσο επίπτωση θα έχει στο παιδί μας. Φυσικά και η καθημερινότητα του παιδιού θα αλλάξει. Αλλά εμείς εκεί ως σωστοί γονείς θα πρέπει να βοηθήσουμε το παιδί μας να αισθανθεί ασφάλεια! Πώς: Βεβαιώνοντας το παιδί μας με την συμπεριφορά μας ότι ως γονείς παραμένουμε για πάντα μαζί με το παιδί. Οργανώνουμε δραστηριότητες που κάνουμε όλοι μαζί, προστατεύουμε το παιδί μας και δεν τσακωνόμαστε μπροστά του, δείχνουμε σεβασμό στον πρώην σύντροφο μας γιατί είναι πατέρας/μητέρα του παιδιού μας.
Δύσκολο θα μου πείτε! Ναι, αλλά όχι ακατόρθωτο. Γιατί είναι άδικο η αγάπη να σημαίνει λύπη.
Με αγάπη,
Βιργινία